Η AI απειλεί το 11,7% των θέσεων εργασίας στις ΗΠΑ

Το 11,7 % της αμερικανικής εργατικής δύναμης, δηλαδή περίπου 19 εκατομμύρια εργαζόμενοι, θεωρούνται περιττοί, καθώς η AI μπορεί να αντικαταστήσει τις εργασίες τους πιο φθηνά και αποδοτικά. Η μελέτη χρησιμοποιεί το εργαλείο Iceberg Index σε συνεργασία με το Oak Ridge National Laboratory και αξιολογεί πάνω από 151 εκατομμύρια εργαζόμενους σε χιλιάδες επαγγέλματα, προσομοιώνοντας δεξιότητες και ρόλους σε όλη τη χώρα.

Η αξιολόγηση δεν βασίζεται απλώς στο εάν η AI μπορεί να εκτελέσει τη δουλειά, αλλά στο αν μπορεί να το κάνει φθηνότερα από τον άνθρωπο. Τα ευρήματα δείχνουν ότι οι πιο εκτεθειμένοι τομείς είναι οι χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, η λογιστική, η ανάλυση δεδομένων και οι επαγγελματικές υπηρεσίες, όπως η νομική υποστήριξη, όπου οι επαναλαμβανόμενες διαδικασίες και οι ώρες εργασίας κοστολογούνται άμεσα.

Στον τομέα της υγείας, η διοικητική υποστήριξη, η κωδικοποίηση ιατρικών φακέλων και η διαχείριση ασφαλιστικών διαδικασιών είναι πλέον πιο αποδοτικές όταν γίνονται μέσω AI. Επιπλέον, η χρήση της AI στη διαγνωστική υποστήριξη, όπως στην προέλεγχο ακτινογραφιών ή παθολογικών δειγμάτων, μειώνει την ανάγκη για πρόσθετο προσωπικό, δημιουργώντας μια δομή εργασίας όπου λίγοι εξειδικευμένοι επόπτες διαχειρίζονται πολλαπλά ψηφιακά εργαλεία.

Το χαρακτηριστικό που επιτρέπει αυτό το άλμα είναι η άνοδος των αυτόνομων συστημάτων AI, που μπορούν να εκτελέσουν πολύπλοκες εργασίες αυτόνομα, από τη συλλογή δεδομένων μέχρι την ολοκλήρωση αναφορών, χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση σε κάθε βήμα.

Αυτό αφαιρεί τον παραδοσιακό έλεγχο του ανθρώπου στη διαδικασία και ανοίγει το δρόμο για ευρεία αυτοματοποίηση των αρχικών και μεσαίων θέσεων εργασίας.

Οι εταιρείες, ωστόσο, δεν προχωρούν απαραίτητα σε μαζικές απολύσεις. Αντίθετα, υιοθετούν στρατηγικές «σιωπηλών μειώσεων προσωπικού», χρησιμοποιώντας φυσική φθορά και παγώματα προσλήψεων για να μειώσουν τον αριθμό εργαζομένων διακριτικά.

Αυτή η προσέγγιση προστατεύει την εταιρική εικόνα, ενώ επιτρέπει την εξοικονόμηση κόστους και την αύξηση παραγωγικότητας μέσω AI. Μακροπρόθεσμα όμως τίθεται ένα κρίσιμο ερώτημα για την εκπαίδευση και την προώθηση μελλοντικών ηγετών, καθώς οι αρχικές θέσεις εργασίας, που προετοίμαζαν τα μελλοντικά στελέχη, σιγά-σιγά εκλείπουν.

Η μελέτη του MIT υπογραμμίζει επίσης σημαντικές οικονομικές και πολιτικές συνέπειες. Η παραγωγικότητα μπορεί πλέον να αυξάνεται ενώ η ζήτηση για ανθρώπινη εργασία μειώνεται, γεγονός που ανατρέπει τις παραδοσιακές οικονομικές σχέσεις που χρησιμοποιούν οι κεντρικές τράπεζες για την πρόβλεψη του πληθωρισμού ή πιθανών υφέσεων.

Ταυτόχρονα, καθώς τα αυτόνομα συστήματα Τεχνητής Νοημοσύνης δεν φορολογούνται όπως οι άνθρωποι, η μείωση της συμμετοχής της εργασίας στο συνολικό εισόδημα μπορεί να περιορίσει τη φορολογική βάση για δημόσιες υπηρεσίες. Αυτό εντείνει τη συζήτηση γύρω από νέες μορφές φορολόγησης ή αναθεώρηση των εταιρικών πολιτικών.

Η μελέτη λειτουργεί ως προειδοποίηση για τον αναπόφευκτο μετασχηματισμό της αγοράς εργασίας, υπογραμμίζοντας την ανάγκη επαναπροσδιορισμού της εκπαίδευσης, της πολιτικής απασχόλησης και των στρατηγικών οργάνωσης των επιχειρήσεων.