Centralia: Η πόλη που καίγεται αδιάκοπα από το 1962

25 Σεπτεμβρίου 2025 15:05

Κάτω από τον ουρανό της Pennsylvania, υπάρχει μια πόλη που μοιάζει να έχει ξεχαστεί από τον χρόνο. H Centralia κάποτε γεμάτη ζωή και φωνές παιδιών, τώρα στέκει σαν φάντασμα, με φλόγες να καίγονται αόρατες κάτω από τη γη.

Από το 1962, ένα υπόγειο πυρ ξεκίνησε αθόρυβα από την καρδιά της γης, και δεν έχει σβήσει ποτέ. Ο δρόμος Route 61 σπάει και καπνίζει, θυμίζοντας σε όποιον τολμήσει να πλησιάσει ότι κάτω από τα πόδια του η γη καίει ασταμάτητα.

Η Centralia κάποτε ήταν ακμάζουσα πόλη, με δεκατέσσερα ανθρακωρυχεία και χιλιάδες κατοίκους. Στα τέλη της δεκαετίας του ’50, τα περισσότερα ορυχεία έκλεισαν και η πόλη άρχισε να αδειάζει.

Ωστόσο, πάνω από χίλιοι κάτοικοι παρέμεναν, μέχρι που μια φωτιά σε έναν σκουπιδότοπο άνοιξε έναν δρόμο προς τα βάθη της γης. Το βράδυ της 27ης Μαΐου 1962, η πόλη αποφάσισε να κάψει τα σκουπίδια της για τη Memorial Day. Κανείς δεν φανταζόταν ότι η φωτιά θα βρει τα θεμέλια της γης και θα συνδεθεί με τα εγκαταλελειμμένα ανθρακωρυχεία κάτω από τα σπίτια και τους δρόμους.

Μέσα σε λίγες μέρες, οι κάτοικοι άρχισαν να βλέπουν καπνούς να βγαίνουν από το έδαφος και να μυρίζουν μονοξείδιο του άνθρακα. Οι προσπάθειες να σβήσει η φωτιά απέτυχαν. Οι αρχές προσπάθησαν να σκάψουν και να φτάσουν στις φλόγες, να γεμίσουν τα κενά με νερό και πέτρες, αλλά οι μηχανές πάγωσαν και οι ποσότητες δεν έφτασαν για να καλύψουν τα δίκτυα των ορυχείων. Η φωτιά συνέχισε να σιγοκαίει, ενώ οι άνθρωποι έμαθαν να ζουν πάνω σε καυτό, σπασμένο έδαφος.

Το 1981, η μοίρα της πόλης έγινε αμείλικτη. Ο δωδεκάχρονος Todd Domboski έπεσε σε έναν τεράστιο κρατήρα, σώζοντας τη ζωή του την τελευταία στιγμή. Μέσα σε λίγα χρόνια, το κράτος αγόρασε τις ιδιοκτησίες, κατεδάφισε τα σπίτια και οι περισσότεροι κάτοικοι έφυγαν. Κάποιοι όμως, όπως ο πρώην δήμαρχος Lamar Mervine, επέλεξαν να μείνουν, αντιμέτωποι με τη φωτιά που καίει αδιάκοπα κάτω από τη γη τους.

Σήμερα, λιγότεροι από πέντε άνθρωποι ζουν ακόμη στην Centralia, ενώ η φωτιά κάτω από τα πόδια τους υπενθυμίζει ότι ορισμένες πληγές της γης δεν μπορούν να κλείσουν.