Kings Park: Το εγκαταλελειμμένο ψυχιατρείο του Long Island

Το Ψυχιατρικό Άσυλο Kings Park βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του Long Island, ενός μεγάλου νησιού στην ανατολική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών, περίπου 40 χιλιόμετρα ανατολικά της Νέας Υόρκης.

Το άσυλο είναι ενσωματωμένο στο Nissequogue River State Park, μια περιοχή με πυκνά δάση, ήρεμα ποτάμια και άγονες παραλίες. Παρά το γεγονός ότι το ίδρυμα έχει εγκαταλειφθεί εδώ και δεκαετίες, τα κτίρια και οι διάδρομοι παραμένουν, φέρνοντας μαζί τους μνήμες από ένα σκοτεινό παρελθόν.

Ιδρύθηκε το 1885, όταν τα ασφυκτικά γεμάτα άσυλα της Νέας Υόρκης δεν χωρούσαν πλέον τους ασθενείς. Η ιδέα ήταν προοδευτική για την εποχή: η θεραπεία των ψυχικά πασχόντων μέσα στη φύση, μακριά από την καταπίεση της πόλης. Το Kings Park γεννήθηκε ως «αγροτική αποικία», όπου οι ασθενείς εργάζονταν στα χωράφια, φρόντιζαν ζώα και καλλιεργούσαν τη γη, μια μορφή θεραπείας μέσω της εργασίας και της ρουτίνας.

Τα ερείπια των περισσότερων από 100 κτιρίων μεταφέρουν ακόμα τη βαριά αίσθηση του παρελθόντος. Οι τοίχοι με ξεφλουδισμένο σοβά, οι σκάλες που οδηγούν στο πουθενά και τα σπασμένα παράθυρα με τα σιδερένια κάγκελα δημιουργούν μια ατμόσφαιρα φόβου. Οι πινακίδες «No Trespassing» προειδοποιούν ξεκάθαρα, αλλά πολλοί τολμηροί επισκέπτες προσελκύονται από την ανεξήγητη, σκοτεινή γοητεία του τόπου.

Στην ακμή του, το Kings Park ήταν ένα τεράστιο αυτόνομο συγκρότημα. Διαθέτοντας δική του εκκλησία, σχολείο, σιδηροδρομική στάση, ηλεκτρογεννήτριες και φάρμες, φιλοξενούσε το 1940 περισσότερους από 9.000 ασθενείς με 700 υπαλλήλους να τους φροντίζουν. Μετά τους Παγκόσμιους Πολέμους, κατέφθαναν χιλιάδες βετεράνοι με μετατραυματικές διαταραχές, αναζητώντας ανακούφιση από τις φρικαλεότητες του μετώπου.

Κάτω από τη βιτρίνα της προόδου όμως, κρυβόταν τρόμος. Πειράματα με ηλεκτροσόκ, απομονώσεις και, μετά το 1950, οι πρώτες λοβοτομές, κυρίως σε γυναίκες. Οι αναφορές για βία ανάμεσα σε ασθενείς και από προσωπικό προς ασθενείς ήταν συχνές. Υπόγεια τούνελ συνδέουν τα κτίρια, και οι θρύλοι των ντόπιων μιλούν για όσα συνέβαιναν εκεί και κανείς δεν γνώριζε

Το Building 93, το πιο εμβληματικό κτίριο, αποτελεί δεκατριόροφο μνημείο σιωπής. Οι ηλικιωμένοι και οι εθισμένοι νοσηλεύονταν εκεί, ενώ στον τρίτο όροφο λειτουργούσε το τμήμα ηλεκτροσόκ. Η μισοκατεστραμμένη πρόσοψη παραμένει επιβλητική, και ο άνεμος που διαπερνά τα σπασμένα παράθυρα παράγει ήχους σαν βαριά, αναστεναγμένη ανάσα.

Πιο πέρα, το Potters’ Field, μια ήσυχη, επίπεδη έκταση χωρίς σταυρούς ή πινακίδες, φιλοξενεί όσους πέθαναν χωρίς συγγενείς ή ταυτότητα. Ένα μνημείο υπενθυμίζει τη μνήμη τους, αλλά δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζει κανείς ποιος βρίσκεται θαμμένος εκεί. Ο ήλιος που δύει πίσω από τα δέντρα αφήνει ένα φως που γλιστρά πάνω στο χώμα σαν αμυδρή αγκαλιά.

Η ιστορία του Kings Park είναι γεμάτη παραδόξα. Σχεδιάστηκε ως θεραπευτικό καταφύγιο, μα κατέληξε σύμβολο εγκατάλειψης και ανθρώπινου πόνου. Ακόμα και σήμερα, οι κάτοικοι της περιοχής δεν το βλέπουν μόνο ως τόπο φρίκης.

Το Kings Park παραμένει σήμερα ένας χώρος όπου η φύση προσπαθεί να επουλώσει τα σημάδια του παρελθόντος, χωρίς όμως να τα σβήνει. Τα δέντρα μεγαλώνουν μέσα από τα θεμέλια, τα πουλιά φωλιάζουν στις ρωγμές των τοίχων, και κάθε τόσο η αστυνομία αναγκάζεται να διώξει επισκέπτες που δοκιμάζουν να εισέλθουν «για περιπέτεια». Ακόμη και από έξω όμως, ο χώρος αποπνέει ένταση, μια αίσθηση παρουσίας που δύσκολα περιγράφεται.

Η σιωπή του Kings Park δεν είναι απλή. Είναι γεμάτη από όσα ειπώθηκαν και όσα δεν ειπώθηκαν ποτέ. Από προσευχές, από φωνές, από βλέμματα ανθρώπων που περίμεναν να επιστρέψουν σπίτι και δεν τα κατάφεραν.

Το Kings Park δεν είναι απλώς ένα εγκαταλειμμένο άσυλο. Είναι καθρέφτης μιας εποχής όπου η επιστήμη και η κοινωνία πάλευαν να κατανοήσουν την ανθρώπινη ψυχή και συχνά την πλήγωναν στην πορεία.

Σήμερα, το Kings Park Psychiatric Center παραμένει ένας από τους πιο στοιχειωμένους τόπους της Νέας Υόρκης, όχι λόγω φαντασμάτων, αλλά επειδή κρατά ζωντανή την ανάμνηση όσων υπέφεραν μέσα στους τοίχους του.