Pluckley: Το πιο στοιχειωμένο χωριό της Αγγλίας

Μόλις το φως του ήλιου αρχίζει να σβήνει πάνω από τα δάση του Kent, η ομίχλη κυλά αργά στα στενά του Pluckley, στην διοικητική περιοχή Ashford (Ashford district).

Από μακριά μοιάζει με ένα γραφικό αγγλικό χωριό, με λιθόστρωτα δρομάκια, πέτρινα σπίτια και την παλιά St. Nicholas Church να δεσπόζει στο κέντρο.

Όμως, μόλις πέσει το σκοτάδι, κάθε σκιά αποκτά ζωή. Οι ντόπιοι κατεβάζουν τις κουρτίνες λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα. Κανείς δεν θέλει να κοιτάξει έξω όταν η νύχτα έρχεται, γιατί στο Pluckley δεν έρχεται ποτέ μόνη της.

Το Pluckley έχει έκταση περίπου 12,63 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό γύρω στους 1.069 κατοίκους. Το χωριό έχει καταγραφεί στο Guinness Book of World Records ως το «πιο στοιχειωμένο χωριό της Αγγλίας», τίτλος που του αποδόθηκε τη δεκαετία του 1950. Αν και η κατηγορία δεν είναι πλέον ενεργή και δεν πρόκειται για επίσημη βράβευση, η αναφορά της Guinness ενίσχυσε τη φήμη του χωριού.

Η ιστορία του χωριού ξεκινά πριν από αιώνες. Η Dering family, ευγενής δυναστεία του 15ου αιώνα, ίδρυσε το παρεκκλήσι Dering Chapel μέσα στη St. Nicholas Church το 1475. Ο Sir Edward Dering, πολιτικός και συλλέκτης, έζησε στο Surrenden Manor και άφησε πίσω του όχι μόνο θρύλους αλλά και ένα κομμάτι ιστορίας, το περίφημο Dering Manuscript, το παλαιότερο γνωστό χειρόγραφο των έργων του Shakespeare. Πολλοί ντόπιοι ισχυρίζονται ότι η φιγούρα του περπατά ακόμη στα κτήματά του, ψιθυρίζοντας αποσπάσματα από τον Henry IV.

Ένα από τα πιο γνωστά σημεία του χωριού είναι το Black Horse Inn, ένα παλιό πανδοχείο που πολλοί επισκέπτες και τουριστικοί οδηγοί αναφέρουν ότι έχει ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, με ιστορίες για ψιθύρους και θορύβους στον πάνω όροφο.

Έξω από το χωριό, το μονοπάτι που οδηγεί στα Screaming Woods (Dering Woods) προσφέρει μια έντονη αίσθηση απομόνωσης. Το δάσος είναι γνωστό λόγω των τοπικών θρύλων, και τη νύχτα η ατμόσφαιρα γίνεται ακόμη πιο μυστηριώδης, με τους ήχους των δέντρων να μοιάζουν ζωντανοί και μερικές φορές να ακούγονται μακρινές φωνές.

Κάπου ανάμεσα στην ομίχλη βρίσκεται το Fright Corner, το «Σημείο του Τρόμου». Εκεί, λένε οι θρύλοι, ένας στρατιώτης σκοτώθηκε σε μονομαχία κατά την εποχή των εμφυλίων. Κάθε φθινοπωρινό βράδυ, μια φιγούρα με κόκκινη στολή φαίνεται να περιμένει μέσα στο σκοτάδι. Όταν πλησιάζεις, η φιγούρα εξαφανίζεται, αφήνοντας μόνο τη μυρωδιά του καπνού και του αίματος.

Στο Pinnock Bridge και κοντά στο παλιό σχολείο του χωριού κυκλοφορούν μύθοι για περίεργες φιγούρες και ακούσματα. Οι ντόπιοι αφηγούνται ιστορίες για ένα «φανταστικό άρμα» που περνάει τη νύχτα και για τη σκοτεινή φιγούρα του «ανθρώπου δίχως μάτια», μια μυστηριώδη μορφή που λέγεται ότι εμφανίζεται περιστασιακά.

Αυτοί οι θρύλοι έχουν προσελκύσει επισκέπτες που θέλουν να εξερευνήσουν την ατμόσφαιρα του Pluckley και να ακούσουν από πρώτο χέρι τις παραδόσεις του χωριού.

Ο ερευνητής Simon Moreton του Πανεπιστημίου του Bristol υποστηρίζει πως πολλοί από τους θρύλους βασίζονται σε πραγματικά πρόσωπα: η Sarah Sharp, η Mary Ann Bennett, ο Richard Bridgland και ο Henry Martin. Οι τραγικοί τους θάνατοι έγιναν το υλικό πάνω στο οποίο χτίστηκε η μυθολογία του Pluckley, αλλά οι κάτοικοι διαβεβαιώνουν ότι η ενέργειά τους παραμένει.

Ακόμα κι αν οι φήμες για φαντάσματα είναι απλώς ιστορίες, το Pluckley προσφέρει μια μοναδική εμπειρία: η ατμόσφαιρα του χωριού, οι παλιές εκκλησίες και τα λιθόστρωτα δρομάκια δημιουργούν μια αίσθηση μυστηρίου που αξίζει να ζήσει κανείς.