Hallstatt: Το σκοτεινό παρελθόν πίσω από τα χρωματιστά σπίτια

Όταν το μάτι πέφτει για πρώτη φορά στο Hallstatt, μοιάζει με ψεύτικο παραμύθι: χρωματιστά σπίτια κρέμονται πάνω από τη λίμνη σαν να αιωρούνται στον αέρα.

Αλλά αυτή η ομορφιά είναι απλώς το πρόσωπο ενός τόπου που κρύβει έναν αιώνιο εφιάλτη. Κάτω από την επιφάνεια κρύβεται ένα σκοτεινό παρελθόν, αλατωρυχεία γεμάτα σκιές και ψυχές που δεν βρίσκουν ποτέ ησυχία.

Το μυστικό του χωριού βρίσκεται στα βουνά πάνω από αυτό. Το αλάτι, που εξορυσσόταν εδώ από προϊστορικούς χρόνους, είναι καρφωμένο στα πετρώματα και στις στοές που μοιάζουν να ψιθυρίζουν ακόμα τις κραυγές των εργατών που χάθηκαν εκεί. Κάθε κομμάτι αλάτι είναι μαρτυρία δεκαετιών πόνου, αλλά και ψυχών που δεν ξεκουράστηκαν ποτέ.

Το Salzwelten, το αρχαιότερο αλατωρυχείο της Ευρώπης, ανεβάζει τους επισκέπτες σε μια πλατφόρμα 360 μέτρων πάνω από το χωριό. Η θέα μοιάζει μαγική, αλλά πίσω από τα κάγκελα, η σιωπή κρύβει κάτι πιο τρομακτικό: οι σκιές των ανθρώπων που πέθαναν στα σκοτάδια των στοών φαίνεται να σε ακολουθούν.

Και τότε υπάρχει το Bone House, το Σπίτι των Οστών, ίσως το πιο ανατριχιαστικό αξιοθέατο της Ευρώπης. Η ιστορία του ξεκινά τον 12ο αιώνα, όταν το νεκροταφείο του χωριού ήταν πολύ μικρό για να χωρέσει τους νεκρούς από έναν φονικό λοιμό. Η αποτέφρωση ήταν απαγορευμένη, και οι κάτοικοι συμφώνησαν στην πρόωρη εκταφή των νεκρών. Τα οστά των νεκρών δεν είχαν πού να συγκεντρωθούν, εκτός από τα κρανία.

Οι συγγενείς των νεκρών έπαιρναν το κρανίο, το άφηναν στο φως του ήλιου και του φεγγαριού μέχρι να ασπρίσει, και στη συνέχεια το μετέφεραν ευλαβικά σε ένα μικρό εκκλησάκι. Από τις αρχές του 18ου αιώνα, οι κάτοικοι συμφώνησαν να ζωγραφίζουν τα κρανία με πολύχρωμα σχέδια, συχνά λουλούδια, και να γράφουν το όνομα του νεκρού.

Τα κρανία τοποθετούνταν σε ράφια γύρω από τον Εσταυρωμένο, δημιουργώντας έναν τοίχο από νεκροκεφαλές που παρακολουθούν την εκκλησία και τους ζωντανούς επισκέπτες.

Σήμερα, περίπου 1.200 κρανία βρίσκονται στο Bone House, εκ των οποίων 610 είναι ζωγραφισμένα. Ο τελευταίος κάτοικοςπου τοποθετήθηκε εκεί πέθανε το 1983 και η επιθυμία της ήταν να βρει το μέρος της ανάμεσα στα κρανία, πράγμα που έγινε το 1995.

Το χωριό έχει γίνει διάσημο παγκοσμίως, ακόμα και στην Κίνα υπάρχει πιστή αναπαράσταση. Αλλά η δημοφιλία αυτή δεν μπορεί να σβήσει τον αρχαίο φόβο. Οι τουρίστες γεμίζουν τα σοκάκια με φωνές και selfies, αλλά το σκοτάδι παραμένει.

Για όποιον τολμάει να μείνει μόνος πριν την ανατολή ή κατά το ηλιοβασίλεμα, το Hallstatt αποκαλύπτει το πραγματικό του πρόσωπο: οι σκιές των βουνών πέφτουν πάνω στα σπίτια, η λίμνη γίνεται καθρέφτης για τις ψυχές των προγόνων, και η σιωπή γεμίζει τον αέρα. Το Hallstatt δεν κοιμάται ποτέ, και ούτε εσύ μπορείς να είσαι σίγουρος ότι είσαι μόνος.