Ένα κύμα απολύσεων άνευ προηγουμένου σαρώνει τον τεχνολογικό τομέα το 2025, με περισσότερες από 100.000 θέσεις εργασίας να έχουν ήδη χαθεί κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους.

Η χρονιά συνεχίζεται με έντονη αβεβαιότητα για χιλιάδες εργαζόμενους στην παγκόσμια βιομηχανία της τεχνολογίας. Οι μαζικές απολύσεις πλήττουν τόσο τα μεγάλα ονόματα της αγοράς όσο και μικρότερες επιχειρήσεις, με τις προβλέψεις να δείχνουν πως τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμη.

Η Intel φαίνεται να ηγείται αυτής της τάσης, με ήδη 24.000 απολύσεις στο ενεργητικό της και εκτιμήσεις να φέρνουν τον αριθμό αυτό στις 75.000 έως το τέλος του 2025. Η στροφή της εταιρείας προς την τεχνητή νοημοσύνη και η πτώση στις πωλήσεις CPUs έχουν δημιουργήσει ένα ασφυκτικό πλαίσιο λειτουργίας, οδηγώντας σε μαζική μείωση προσωπικού.

Η Microsoft δεν μένει πίσω. Έχει ήδη απολύσει 15.000 εργαζόμενους, παρά τα κερδοφόρα οικονομικά αποτελέσματα. Η απόφαση για περικοπές αφορά το cloud, το gaming και το hardware, με τον CEO Satya Nadella να επιχειρεί να “μαλακώσει” την κατάσταση με δηλώσεις που χαρακτηρίστηκαν ψυχρές και άψυχες. Φήμες θέλουν τον Nadella να έχει εμμονή με τη τεχνητή νοημοσύνη (GenAI), χρησιμοποιώντας Copilot σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητάς του.

Meta, Google, Amazon και Cisco ακολουθούν τον ίδιο δρόμο, ανακατανέμοντας πόρους με στόχο την εμπορική αξιοποίηση της AI και την κατασκευή πιο εξελιγμένων μοντέλων.

Η αιτία πίσω από αυτή τη θύελλα απολύσεων δεν είναι μόνο η τεχνητή νοημοσύνη. Οι υπερβολικές προσλήψεις της περιόδου της πανδημίας, υπό την υπόθεση ότι η τηλεργασία και η ζήτηση για ψηφιακά προϊόντα θα εκτοξευθούν, αποδείχθηκαν άτολμες προβλέψεις. Τώρα, οι εταιρείες “ξεφορτώνονται” το εργατικό δυναμικό.

Προσθέστε σε αυτό τις γεωπολιτικές εντάσεις και την αβεβαιότητα γύρω από τους δασμούς της εποχής Τραμπ, και το αποτέλεσμα είναι ένα επικίνδυνο μείγμα που ωθεί τις τεχνολογικές εταιρείες σε ακόμα περισσότερες περικοπές.

Σε αντίθεση με την ιαπωνική εταιρική κουλτούρα, όπου τα στελέχη συχνά μειώνουν τους δικούς τους μισθούς για να προστατεύσουν τους εργαζομένους (χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Satoru Iwata της Nintendo), στη Δύση τέτοιες πράξεις θεωρούνται σχεδόν αδιανόητες.